Anti

Het is warm in de RAI als ik de zaal betreedt waar ik mijn verhaal over project anti-patterns ga vertellen. Het is verreweg de minst technische presentatie tijdens de Microsoft DevDays 2006 en ik verwacht dan ook een handjevol mensen. Een eerste blik in de zaal doet echter anders vermoeden. Er staan ruim driehonderdvijftig stoelen opgesteld. En dat voor een presentatie die niets meer doet dan oude, misshcien soms net helende wonden openrijten.

Misschien dat de titel van mijn presentatie de gemiddelde ontwikkelaar toch trekt. Project anti-patterns. How to make your project fail. Met als centraal thema dat we in dit vak zo gewend zijn aan het falen van systeemontwikkelprojecten dat het misschien eens goed is te kijken hoe we juist onze uiterste best kunnen doen om onze projecten te laten mislukken. Dat is immers veel gemakkelijker. Nee, het ligt niet alleen aan de klant die niet weet wat hij wil. En het ligt ook niet alleen aan de projectleider die noch kan schatten noch plannen. Of aan de architect die een service nog niet van een entiteit kan onderscheiden. Het ligt aan ons allemaal. En in onze eigen rollen.

Overijverig

Zo zijn wij als developers nagenoeg voortdurend overijverig in ons streven de klant te plezieren; vaak nog meer dan de klant verwacht. “Een eenvoudig overzichtje is prima hoor, we hoeven echt niet zo’n 3D pie chart waarin we kunnen downdrillen.” Ooit heb ik dit het Bob de Bouwer-syndroom gedoopt. Wij kunnen alles maken! En anders bedenken we wel dat de allernieuwste versie van onze tools het probleem oplost. “In de nieuwste versie van Visual Studio is workflow veel betere geïntergreerd.” Dat deze nieuwste versie van Visual Studio pas in beta is en voorlopig nog niet verschijnt, is natuurlijk bijzaak.

Spencer

Al jaren verzamel ik deze verschijnselen en werk ze uit als project anti-patronen. Steeds terugkerende kenmerken van projecten die ertoe bijdragen dat deze zelden succesvol zijn. Ooit werd ik er tijdens de OOP in Munchen toe geïnspireerd door de uitstekende Duitse spreker Gernot Starcke, het archetype architect – vlassig snorretje, spencer, vlinderdas, ribbroek – die tijdens een presentatie advocaat van de duivel speelde. Anno 2007 heb ik tientallen patronen opgetekend; de een nog beschamender dan de ander.

Tot mei dit jaar. Ik sprak in Zurich op de SET. Een van de keynotes daar werd verzorgd door oudgediende Tim Lister, bekend van zijn werk met Tom DeMarco. Samen met een aantal andere auteuts werkt hij aan een boek dat als werktitel Project Patterns: From Adrenalin Junkies to Template Zombies heeft gekregen. Ook hier weer amusante voorbeelden. Zo noemt Lister een project een dead fish als iedereen ruikt dat het project niet goed is, maar het desondanks toch wordt doorgezet. Vaak grote projecten die jaren en jaren voortkabbelen zonder ooit maar de schijn te wekken af te lopen. Wie kent ze niet. Of project sluts, waarmee Lister organisaties duidt die meer projecten aannemen dan hun mensen kunnen behappen.

Prullenbakken

Project Patterns: From Adrenalin Junkies to Template Zombies wordt een verzameling van ruim tachtig korte essays die vooral het wee van onze projecten analyseren. Als ik na afloop van zijn keynote met Lister om de tafel zit, geef ik hem voorbeelden van de anti-patronen die ik verzameld heb. Zoals het project dat zo geheim moest blijven dat de medewerkers zelf aan het eind van de dag hun prullenbakken moesten legen en in de trein hun laptop niet mochten aanzetten. Tim Lister kan er smalijk om lachen, en bezweert me hem te mailen zodra ik thuis kom. Misschien moest ik die tijd eens gebruiken om mijn anti-patronen zelf uit te schrijven en te publiceren. Of is dat ook een anti-patroon?

3 thoughts on “Anti

  1. Hey Sander,
    Leuk om je blog te lezen! Alleen de 1e zin viel me iets van je tegen: “als ik de zaal betreedt???” Verder leuke verhalen!

    Gr,
    JW

Comments are closed.