De voorpagina van de Computable van 20 maart is opgesierd met een prachtige foto van een uit een witte limousine stappend bruidje in een even witte bruidsjurk en prachtige borsten. Nieuwsgierig geworden naar het bijbehorende artikel, kom ik al snel tot de teleurstellende conclusie dat dit weer eens gaat over het mislukken van de gemeentelijke basisadministratie, dat ondertussen toch wel zo’n beetje het Siberie van de Nederlandse automatisering mag worden beschouwd: vreselijk hard werken en niemand die je ooit nog terug ziet.
Twee keer
En dan die deerniswekkende cijfers. Het programma tot de modernisering van de gemeentelijke basisadministratie zou in de oorspronkelijke vorm 34,5 miljoen euro gaan kosten. Dat is op zich natuurlijk al om te huilen, te meer omdat diverse onderzoeken naar automatiseringsprojceten aantonen dat projecten boven de 10 miljoen euro per definitie falen. Maar goed, de overheid stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen toch?
In juli 2008, zo vermeldt het artikel verder, stopt de staatssecretaris het programma. Om te voorkomen dat het budget zou worden overschreden. Pardon? U hoort het goed. We stoppen tegenwoordig projecten omdat het budget dreigt te worden overschreden. Dat voorspelt niet veel goeds de komende jaren in ons vak. Op het moment dat het project wordt stopgezet, is er nog 6,2 miljoen euro over. Helaas vermeldt het artikel in de Computable niet hoe ver het project was. Zijn de requirements al compleet en volledig, zoals het een watervalproject betaamt? Is er eigenlijk al een regel code geschreven? Hoeveel procent van de software is er gereed? Waarschijnlijk, zo is mijn gok, weet niemand het. Inderdaad weer precies zoals het een watervalproject betaamt.
Waikiki Beach
Wat we wel weten is dat er door de betrokken partijen vervolgens 3,6 miljoen euro wordt gespendeerd aan een onderzoek naar de doorstart van het programma. Natuurlijk! Ieder falend moet worden doorgestart. Zo leidt niemand gezichtsverlies, en het is in elk geval goed voor de werkgelegenheid. Nu doe ik nog wel eens audits op projecten, en die zijn ook niet altijd goedkoop, maar voor 3,6 miljoen euro zou ik toch serieus overwegen om een dergelijk onderzoek lekker vanaf een terrasje te regelen. Aan Waikiki Beach, Hawaii wel te verstaan.
Herdefinieren
En de conclusie van mijn onderzoek zou eendrachtig de uitspraak in het artikel kunnen zijn: er is nog 29,6 miljoen euro nog om het project af te ronden. En dat noemen we dan even geen budgetoverscheiding, maar dat wordt veroorzaakt doordat we het project gaan herdefinieren. Waarschijnlijk betekent dit dat we nog meer requirements aan het project gaan toevoegen, en dat terwijl de vorige editie van het project de vorige requirements al niet eens achter de hekken kreeg. Precies! Ook weer helemaal zoals het een watervalproject betaamt.
Nee, maar dit keer, beste staatsecretaris, komt het best goed met de gemeentelijke basisadministratie. Nu weten we het zeker! En omdat we er zo zeker van zijn moet er alvast nog eens 13,2 miljoen euro ter beschikking komen. Gewoon voor de zekerheid. Voor onvoorziene kosten. Alsof het niets is.
Het wachten is nu natuurlijk op het volgende bericht in de Computable over de modernisering van de gemeentelijke basisadministratie. Dat moment is gelukkig voorspelbaar. Wanneer er van de volgende 42,8 miljoen euro nog zo’n 6,2 miljoen over zijn stopt de staatsecretaris van dienst (waarschijnlijk de opvolger van de huidige) opnieuw het programma. Om budgetoverschreiding te voorkomen. Maar tegen die tijd is iedereen de oorspronkelijke doelstellingen, en het oorspronkelijke budget van 34,5 miljoen al lang vergeten. Gelukkig maar, want er is al zoveel bereikt! En ook dat is weer helemaal zoals een watervalproject betaamt.
Zie ook artikel in Computable.
2 thoughts on “Hoe we herdefinieren herdefinieren [in Dutch]”
Mooi artikel 🙂
20 kudos jouw kant op!
Thanks!
Comments are closed.